W naszym nadleśnictwie jest wiele pięknych, wiekowych, rodzimych drzewostanów. Zachwycają swoim majestatem, złożoną strukturą, wzajemnym oddziaływaniem na siebie świata roślinnego i zwierzęcego...

W ostatnim czasie narodził się pomysł ich ochrony, a im samym nadano miano starolasów.

Ochrona starolasów to inicjatywa Ministerstwa Klimatu i Środowiska, mająca na celu zabezpieczenie najcenniejszych drzewostanów w Polsce. Lasy Państwowe realizują projekt zgodnie z wytycznymi ministerstwa, uwzględniając dostępne dane oraz specyfikę polskich lasów

Starolasy to takie drzewostany lub obszary lasu, które składają się z rodzimych gatunków drzew. Ich struktura rozwinęła się głównie w wyniku naturalnych procesów i ma dynamikę odpowiadającą późnym fazom rozwojowym drzewostanów, takich jak w lasach pierwotnych lub nieużytkowanych. Oznaki wcześniejszej działalności ludzkiej terenach starolasach mogą być widoczne, ale powinny stopniowo zanikać albo być ograniczone, by nie zakłócać naturalnych procesów zachodzących w lasach. Szczegółowe gatunki i kryteria uznania za starolas podano w Wytycznych i Rekomendacjach Ogólnopolskiej Narady o Lasach. Docelowo forma prawna ochrony starolasów zostanie ujęta w ustawie o ochronie przyrody.

Wprowadzenie ochrony starolasów to proces wieloetapowy. Od stycznia 2025 r. rozpoczęto weryfikację pierwszych obszarów, a plan na najbliższe lata zakłada monitoring terenowy oraz rozszerzenie ochrony do 2% powierzchni lasów w Polsce do 2026 r. W projekcie uwzględniono zarówno wymogi Unijnej Strategii na rzecz Bioróżnorodności, jak i realia polskich lasów, gdzie większość drzewostanów nosi ślady historycznej ingerencji człowieka.

Ochrona starolasów to projekt Ministerstwa Klimatu i Środowiska, realizowany z udziałem Lasów Państwowych, który przyczyni się do zachowania polskiej przyrody dla przyszłych pokoleń.